top of page
SPEL IN ONTMOETINGSFASE
De ontmoeting tussen de therapeut en de ouders en het kind is een ontzettend belangrijke eerste stap in de start van een therapie (Rober et al. in Reijmers, 2006). Hierin maakt de therapeut duidelijk wat mensen van hem als therapeut mogen verwachten, ten behoeve van een gevoel van veiligheid in het contact met de therapeut. Een kennismaking biedt een goed moment om dit te bewerkstelligen. Hierdoor wordt er eerst ruimte gemaakt voor een kennismaking met het kind en het gezin, los van de problemen. Dit creëert ruimte in de therapeutische setting voor een stuk positieve identiteit van het kind en van de andere gezinsleden.
Anker 1
Genogram
In de ontmoetingsfase kan direct gestart worden met het maken van een genogram. Het gezin wordt in kaart gebracht. Om in de ontmoetinsgfase op een positieve, maar ook speelse manier kennis te maken, kan er gewerkt worden met houtjes, schelpjes maar ook met dieren. Ouders en kinderen kiezen voor elkaar een metaforisch dier waarmee ze iets over de ander vertellen, welke eigenschappen van het dier bij diegene passen.
Een andere manier is werken met de (kinder) kwaliteitkaartjes. gezinsleden benoemen van elkaar positieve eigenschappen. Circulaire vragen die dan passen zijn: wat denk jij dat je vader voor je moeder voor kwaliteitskaartje gepakt heeft? Op deze manier kan een heel positief gesprek ontstaan, een nieuw kwaliteitsgericht narratief, naast het heersende probleemnarratief.
Anker 2
Doodelen
Een doodle is een klein tekeningetje, zonder al te veel druk op dat het mooi moet zijn of goed moet lijken. Vaak is het een ontspannende bezigheid. Er zijn twee toepassingen:
Van niets iets maken, wat zie jij erin?
Een gezinslid zet een simpele kras en het volgende gezinslid mag er dan iets van maken.
voorbeeld 1
Voorbeeld 2 (deze persoon bekeek het vanuit een ander perspectief):
Wat komt er tevoorschijn? Vaak geen toevalligheden en mogelijkheden voor nieuwe verhalen..
Samen maken we van niets iets..
Een tekenblad gaat van gezinslid naar gezinslid. Ieder mag een enkel vormpje aan de tekening toevoegen. Wat het wordt is onbekend, omdat ieder zijn invulling geeft aan de interpretatie van het plaatje. Zo ontstaat er een (ont)spannende bezigheid: Hoe maken we met elkaar van niets iets? Het positieve narratief wat hieruit ontstaat kan later terugkomen in de therapie.
Voorbeeld van startvormpje:
Na een en twee rondes ieders toevoegingen:
Hoe gaat het gezin en ieder individu om met onverwachte wendingen? De eerste die het streepje zette dacht een huis te maken, het werd een muzieknoot en toen een visje. Wat kan het gezin met elkaar maken? Een mooi nieuw verhaal met beeld.
Anker 3
Gezelschapsspel
Gezelschapsspel is een prettige manier van kennismaken. Om het positief en niet te competitief te maken, gebruik ik altijd spelletjes die altijd ofwel coöperatief zijn, ofwel waar geluk een grote rol speelt. Daarnaast moet het spel snel zijn zodat het vaker gespeeld kan worden. Tijdens het spel kunnen positieve eigenschappen van een ieder benoemd worden, en daar waar gezinsleden elkaar helpen ontstaat een blik op verbinding.
Coöperatieve spellen zijn bijvoorbeeld Toppletree of jenga, samen een hoge toren bouwen.
Snel geluksspel: La cucaracha, Zanimatch, Caramba.
bottom of page